Shana Vleminckx
Geboren op 16/12/1988 en wonende in Grembergen, België
Toen ik 7 jaar was kreeg ik het aller mooiste cadeau ooit, mijn eerste hond(je) genaamd Toby een kleine maltezer die 14 jaar lang aan mijn zijde verbleef en waaruit mijn liefde voor honden is gegroeid.
Op mijn 13e kreeg ik mijn 2e hond, eentje waarmee ik ook ging trainen uiteraard. Om mee te starten hadden ze mij een Labrador Retriever aangeraden omdat het kindvriendelijke en makkelijke honden zijn. Alleen dacht Zaro daar anders over en heeft hij mij meermaals getest, vele trainingen later zat ik nog meer met de handen in het haar… Oh waarom was die hond toch zo koppig! De eerste twee levensjaren waren een haat-liefde verhouding en niemand kon ons helpen met onze problemen. Zo zat ik op verschillende hondenscholen die klassiek trainden en deed ik zowel gehoozaamheid als agility met hem in de hoop zijn energie kwijt te kunnen en meer controle over hem te krijgen.
Toen ik 15 jaar was wist ik dat er meer moest zijn dan enkel maar duwen, trekken en schreeuwen op een hond die niet gehoorzaamt, ik begon mijn eerste lezingen en seminaries bij te wonen en wat een wereld ging er voor mij open! Dit was waar wij naar op zoek waren, we hadden het gevonden! Nog een heel proces vol aanpassingen, observaties en zoveel meer volgden daarop maar daar kwamen we wel uit. Zaro is nooit de gemakkelijkste geweest maar alles wat ik nu kan en weet heb ik aan hem te danken en daarvoor ben ik hem voor altijd en eeuwig dankbaar!
In 2006 ging ik op zoek naar een volgende hond, ik wou uiteraard wel een uitdaging dus koos voor de Aussie. Na wat zoeken kwam ik terecht bij Dominique en had ik mijn eerste Australische Herder genaamd Faiko. Ook met Faiko ging ik trainen, hij bleek niet de slimste aussie maar wel een schat van een hond die bereid was om te werken met genoeg pit maar toch stabiel en zeer sociaal naar alles en iedereen tot zijn laatste levensweken. We hadden een actief gevuld leven, helaas werd Zaro ook ouder en kon steeds minder goed mee. Het was dan ook niet raar dat toen Faiko vader werd een van zijn zoons, Jano bij ons kwam wonen. Helemaal verliefd op het ras, dus het bleef niet bij 2 aussies. Ella een teefje die een nieuwe thuis zocht werd door ons geadopteerd, paar jaar later kwamen ook Nimsa en Okanha bij ons wonen de start van ons eigen kennel. Uiteraard bleven er gedurende de jaren nog pups uit onze eigen nestjes hier wonen.
2015 was het eindelijk zover, 10 jaar na mijn eerste fascinatie voor het ras heb ik mijn eerste Chinese Naakthondje, een Powder Puffje in ons gezin mogen verwelkomen, in 2016 volgde al snel ons tweede en een derde Chineesje. Na jaren enkel grote honden te hebben zijn er weer kleine hondjes aan mijn zijde te vinden. Mijn eerste eigen hondje was een Maltezer, helaas niet te combineren met andere (kleine) honden waardoor het steeds bij grote exemplaren bleef.
Overtuigd dat er ook nog verbeteringen kunnen binnen deze rassen heb ik gekozen om fokker te worden. Behoud van een schitterend, gezond ras dat stabiel karakter heeft, er goed uit ziet en bovendien kan en wil werken met de baas
